Ecolabels voor zeevruchten

MSC (Marine Stewardship Council)

De Marine Stewardship Council is een niet-gouvernementele organisatie (ngo) die een label gecreëerd heeft voor producten die uit duurzame zeevisserijen komen, met als doel een oplossing te vinden voor het probleem van overbevissing. Deze organisatie werkt met visserijen op alle continenten.
Om MSC-certificering te verkrijgen, moet elke visserij aantonen dat ze aan 3 fundamentele principes voldoet:

• De toestand van de visbestanden: de visserij-inspanning moet op een niveau liggen dat compatibel is met de duurzaamheid van het bestand. Elke gecertificeerde visserij moet de duurzaamheid van haar activiteiten waarborgen en het bestand niet overbevissen.

• De impact op het mariene milieu: de visserijactiviteiten mogen de structuur, de productiviteit, het functioneren en de diversiteit van het ecosysteem waarvan de visserij afhangt niet aantasten.

• Het visserijbeheer: de visserij moet voldoen aan alle geldende lokale, nationale en internationale regelgeving en wetten. Bovendien moet er een systeem aanwezig zijn dat de duurzaamheid van de visserij waarborgt indien de omstandigheden veranderen.

In 2020 waren 386 visserijen MSCgecertificeerd en 90 waren in evvaluatie (d.w.z. ongeveer 15% van de wereldvangsten). In Frankrijk zijn tot nu toe 13 visserijen MSC-gecertificeerd, ofwel 17% van de totale vangsten van Franse vaartuigen.

Pêche durable (Frans ecolabel)

Dit label werd in 2014 gelanceerd en is sinds januari 2017 operationeel. Dit ecolabel integreert criteria rond «ecosysteem», «milieu», «sociaal» en «kwaliteit», evenals andere kwesties zoals afval en vervuiling, energie, beloning, veiligheid aan boord en productkwaliteit, die niet omvat worden in andere eco-labels. Certificering gebeurt door instellingen die geaccrediteerd zijn door het nationale accreditatiebureau COFRAC (Franse Accreditatiecommissie) en gebeuren conform met de internationale certificeringsnormen (ISO 17065) en FAOrichtlijnen. Ngo’s constateren een gebrek aan transparantie in het certificeringsproces. Twee Franse blauwvintonijnvisserijen (in Sète en Les Sables d’Olonne) zijn momenteel gecertificeerd.

Visserij verduurzaamt - VALDUVIS

Ook in België wordt gewerkt aan een methode om de duurzaamheid van de visserijproducten te evalueren (VALDUVIS). Hierbij wordt naast de ecologische duurzaamheid, ook aandacht besteed aan sociale en economische aspecten. In het programma ‘Visserij Verduurzaamt’ engageerde het merendeel van de Belgische vissersvloot zich om in te stappen in een verbetertraject naar meer duurzaamheid (Fishery Improvement Project of FIP).

Op de internationale markt bestaan er verschillende standaarden van openbare of private oorsprong naast elkaar: het privé-label ‘Biogarantie’ in België, het publieke label ‘AB’ in Frankrijk, het privé-label ‘BioSuisse’ in Zwitserland, het label ‘Soil Association’ in het Verenigd Koninkrijk en ‘Naturland’ in Duitsland. Sinds 2009 is er een Europese regelgeving van kracht rond de bepalingen voor de biologische aquacultuurproductie. Indien hieraan voldaan is, mag men het Europese label op producten plaatsen ter aanvulling of ter vervanging van de nationale keurmerken.

Deze certificering garandeert dat de vis, schaal- en schelpdieren uit een kweek afkomstig zijn die strikte regels volgen:

• geen gebruik van pesticiden, kleurstoffen, chemische groeibevorderaars of antibiotica;
• de plantaardige supplementen in de voeding moeten afkomstig zijn uit de biologische landbouw, met name zonder genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s);
• dierlijke voedingsstoffen komen van visserijproducten die onderhevig zijn aan quota;
• de dichtheid in de kweekkooien ligt minder hoog dan in de conventionele kweekmethoden, omwille van het respect voor dierenwelzijn. . Bij het slachten van de vis wordt nagestreefd dat het dier zo weinig mogelijk lijdt.

Global Aquaculture Alliance is een internationale vzw die de ontwikkeling van duurzame aquacultuur voorop stelt, in het bijzonder voor wat betreft de milieu-impact en sociale parameters. GAA promoot normen voor ‘goede praktijken’ en coördineert de certificering van duurzame aquacultuur volgens hun eigen normen. Zowel kwekerijen als visverwerkende bedrijven kunnen met dit schema gecertificeerd worden. 

Good Agricultural Practice is een particuliere organisatie die certificeringsnormen voor landbouw- en
aquacultuurproducten op internationaal niveau vaststelt. GLOBAL GAP moedigt eerlijke partnerschappen aan tussen producenten en distributeurs die effectieve normen en certificeringsprocedures willen ontwikkelen.