- Welkom
- Over deze gids
- Soorten
- Goede praktijken
- Achtergrondinformatie
- Editoriaal & credits
![]() |
|
|
|
|
|
![]() |
|
|
|
|
|
Laatst bijgewerkt: januari 2021 *
De vrouwelijke Noordzeekrab stopt met eten tijdens de broedperiode. Ze graaft zich in, in zandig of slibbig sediment, en wordt zo vanaf half november tot half april minder gemakkelijk gevangen.
De Noordzeekrab krijgt ook wel de bijnaam steenkrab door de houding die ze aanneemt wanneer ze op het droge op haar rug ligt: bewegingsloos met poten naar binnen geplooid. Sommige mensen verklaren deze bijnaam aan het feit dat deze krab sedentair gedrag zou vertonen. Alhoewel dit enkel voor de mannetjes van tel is, want volwassen vrouwtjes kunnen wel 150 km afleggenper jaar.
De Noordzeekrab wordt voornamelijk gevangen met behulp van korven met aas (horsmakreel, mul, poon, bevroren of gepekeld). De korven worden aan een lijn gehecht (maximaal 150 vallen), die op zijn beurt verbonden is met een oppervlakteboei. De lijn wordt dezelfde dag of na 2 max. dagen opgehaald.
De visserij op Noordzeekrab in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan wordt enkel door Europese vloot beoefend. Het Verenigd Koninkrijk is hier de belangrijkste aanvoerder.
In Frankrijk is de helft van de Franse korvenvissers geregistreerd in Bretagne, een derde in Normandië. Het grootste deel van deze vloot bestaat uit kleine vaartuigen (vaak minder dan 12 m) die enkel in het seizoen in de kustwateren vissen. De enkele korfvissers die het ganse jaar door op Noordzeekrabben vissen, werken verder van de kust en hebben een beun (opslagtank) aan boord om de krabben levend in te houden. Met een 15-tal schepen landen zij tot 50 % van de Franse productie van Noordzeekrabben aan. Deze krabben worden ook in beperkte mate gevangen met staande netten of met bodemsleepnetten (ongeveer 20 % van de Franse aanvoer uitmakend), maar deze zijn over het algemeen van mindere kwaliteit. In 2018 heeft Frankrijk 3706 ton Noordzeekrab aangeland.
In België landden vissers in 2020 amper 61 ton Noordzeekrabben aan, als bijvangst in de bodemsleepnetten. Vaak bestaat de helft of meer van deze aanlandingen uit krabbenpoten. Ze worden voornamelijk aangevoerd in de maanden oktober-november-december.
Stock in goede toestand (niet aangetast en overbevist):
Stock aangestast en overbevist:
Op Europees niveau worden twee technische beschermingsmaatregelen opgelegd:
In Frankrijk is de visserij op Noordzeekrab onderworpen aan het bezit van een vergunning. Het aantal korven wordt beperkt: niet meer dan 200 per man of 1200 per schip. Ten slotte is het verboden voor zogenaamde recent witte krabben aan te landen.
De Fransen zijn dol op Noordzeekrab, met een gemiddelde consumptie van 300 g per jaar, het hoogste niveau in Europa. De Portugezen consumeren ongeveer 250 g perjaar, de Spanjaarden 100 g perjaar. Achter de gemiddelde consumptiecijfers gaan zeer sterke regionale verschillen schuil. De Bretoenen en de Normandiërs zijn tot op de dag van vandaag de grootste consumenten van Noordzeekrab.
De verkoop van Noordzeekrab stijgt. Ze wordt zowel vers gekookt als gepasteuriseerd verkocht, in zijn geheel of in tweeën gesneden. Je kunt ook de gekookte krabbepoten vinden die per stuk of in zakken worden verkocht.
In Frankrijk wordt elk jaar zo'n 8000 ton Noordzeekrab (geheel, klauwen of gepeld vlees) geïmporteerd uit het Verenigd Koninkrijk (meer dan de helft), Ierland en Noorwegen. Noordzeekrab staat op plaats drie in de lijst van verse schaaldierer door de Fransen geconsumeerd, na langoustine en garnalen.
In België werd in 2021 ongeveer 500 ton Noordzeekrab geconsumeerd, waarvan 44 ton thuis. De krabben uit import komen voor de helft uit Frankrijk, en verder ook uit Nederland en het Verenigd Koninkrijk.
• MSC • 1 visserij op Noordzeekrab van op de Shetlandeilanden is gecertificeerd.
* met uitzondering van de grafieken
(1) MDO of Maximale Duurzame Opbrengst (vertaling van Maximal Sustainable Yield, afgekort MSY)
(2) Centre pour les sciences de l'environnement, de la pêche et de l'aquaculture