Laatst bijgewerkt: december 2018

Grootoogtonijn is aanwezig in alle oceanen en kan voorkomen in diepere waterlagen dan de andere tonijnsoorten.

Grootoogtonijn wordt geslachtsrijp bij een lengte tussen 1 en 1,3 meter in de Indische Oceaan, en bij 1,3 meter in de centrale Stille Oceaan (wat neerkomt op een leeftijd van 3 à 4 jaar). De grootste grootoogtonijnen waargenomen zijn 2,3 meter groot en wegen 210 kg. Ze kunnen tot 15 jaar oud worden.

Jonge grootoogtonijnen leven in scholen, samen met jonge geelvintonijn en gestreepte tonijn. Bij het uitzetten van lokboeien (FAD’s) worden deze gemengde scholen ertoe aangetrokken. De groottes van aangelande grootoogtonijnen liggen tussen 40 cm en 180 cm (wat neerkomt op 1,4 tot 130 kg). De soort wordt door IUCN (International Union for Conservation of Nature) aangeduid als een ‘kwetsbare soort’.

Overbeviste stocks

• De stock in de Atlantische Oceaan wordt overgeëxploiteerd, met vangsten die dicht tegen 83 000 ton lagen in 2015. De biomassa aan paairijpe dieren wordt geschat maar op 70% te liggen van de biomassa nodig om een Maximaal Duurzame Opbrengst (MSY) te bekomen. De ICCAT raadt aan om een vangstlimiet (TAC) van 65 000 ton in te stellen, alsook om de capaciteit van de vloten van beug- en zegenvissers groter dan 24 meter aan banden te leggen.

• De stock in de centraal-westelijk deel van de Stille Oceaan is momenteel overbevist. In 2015 bedroegen de vangsten 98 000 ton. Een van de belangrijkste beheermaatregelen in deze zone is het verbod om gedurende 3 maand (juli tot september) geen lokboeien (FAD’s) te gebruiken in de nationale wateren en in de internationale wateren tussen 20°NB en 20°ZB. Door minder jonge dieren weg te vangen onder de FAD’s hoopt men de algemene grootte van de gevangen dieren te verbeteren. Men moet echter constateren dat de reeks aan managementaanbevelingen voor deze zone erg complex blijken om te implementeren, en er heerst dan ook grote ongerustheid over de ernstige overexploitatie van deze stock. De duurzame vangstlimieten worden geschat op 109 000 ton te liggen.

• De stock in de oostelijke Stille Oceaan wordt momenteel ten volle geëxploiteerd.  In 2015 werden vangsten genoteerd van 78 000 ton. De paaibiomassa en een sterfte door aangrenzende visserijen zitten in lijn met het niveau voor een Maximale Duurzame Opbrengst (MSY).  De beheermaatregelen in deze zone omvatten:
- een sluiting van 72 dagen per jaar van de zegenvisserij voor vissersvaartuigen met een laadvermogen hoger dan 182 ton;
- de sluiting van de visserij ten noordwesten van de Galapagoseilanden (een maand per jaar) om de jongen van grootoogtonijn te beschermen. In deze sector worden ze immers veelvuldig waargenomen in een bepaalde periode van het jaar. 

• De stock in de Indische Oceaan wordt ten volle bevist, en kende een aanvoer van 92 000 ton in 2015. Deze stock wordt vooral geëxploiteerd door beugvissers die er 60% van de vangsten realiseren. Als de vangsten van jonge exemplaren ronddrijvende objecten en lokboeien (FAD’s) niet toenemen, is er voorlopig geen reden tot bezorgdheid rond deze stock.

Consumptie

Grootoogtonijn komt in Frankrijk vooral ingeblikt op de markt onder de naam ‘patudo’. Historisch gezien kende Bretagne veel conservenfabrieken die deze en andere soorten inblikken. De soort is in Frankrijk ook steeds vaker te vinden in de versafdeling onder de handelsbenaming ‘thon à chair rouge’ (tonijn met rood vlees) als vervanger voor ‘thon rouge’ (blauwvintonijn). Op de Belgische markt wordt grootoogtonijn niet zo vaak aangeboden (7,4 ton ingevoerd uit Spanje in 2016).